Coach Justyna Kaczorowska

Pochodzę z Otwocka, tu spędziłam dzieciństwo i część swojego dorosłego życia. Teraz mieszkam w Józefowie i to miejsce jest obecnie najbliższe mojemu sercu. Cenię sobie kontakt z naturą. W otoczeniu wspaniałych sosnowych lasów, rzeki Świder i kameralnego klimatu podwarszawskiego miasteczka wiodę całkiem zwyczajne, spokojne życie. Poza tym jestem podróżniczką – poszukiwaczką, dosłownie i w przenośni. Jestem bardzo ciekawa zarówno świata, jak i ludzi.

Patrząc wstecz – przez całe swoje życie szukałam sposobów na bycie bardziej efektywną, na szybkie osiąganie celów (tak, jestem niecierpliwa!) i określonych wyników, bo to mocno motywuje mnie do działania i oczywiście wzmacnia poczucie własnej wartości (oraz też moje Ego:)). Wiedziałam, że to, co osiągamy jest ściśle związane z tym, co o sobie myślimy i w co wierzymy. Bardzo chciałam studiować psychologię, ale jak się pewnie domyślasz, wybrałam to, co mówił mi rozum (dziś wybrałabym serce!) i poszłam na studia ekonomiczne, aby zostać w przyszłości skutecznym menedżerem. I zostałam nim – pierwszą pracą, jaką wybrałam, było właśnie stanowisko Product managera w niemieckim wydawnictwie, które weszło wówczas na polski rynek. Miało to także swoje mocne strony – bardzo dobrze władam dziś językiem niemieckim oraz zdobyłam kawał biznesowej wiedzy m.in., jak należy skutecznie wprowadzać nowe produkty na rynek i jak je wypromować. Z biegiem lat zauważyłam, że aby awansować wyżej, potrzebne są nie tylko tzw. „twarde umiejętności i wiedza”, ale również umiejętność słuchania, komunikacji, czyli tzw. „kompetencje miękkie” oraz siła przebicia i pewność siebie. Bardzo interesował mnie aspekt budowania wiary w siebie, zwiększania pewności siebie, a właściwie tego, jak to się dzieje, że jedni ludzie to tak po prostu mają, a innym tego brakuje. Chciałam wiedzieć, co się za tym wszystkim kryje. Podświadomie bowiem czułam, że, jak dojdę do tego, co mnie powstrzymuje, to będę wiedziała dalej, co z tym zrobić (znajdę rozwiązanie swojego problemu) i zacznę działać – realizować własne cele i marzenia, a nie tylko firmy, w której pracuję. I tak, przez wiele lat, na różne sposoby, poznawałam siebie, modyfikowałam swoje zachowania, wspierałam się pozytywnymi myślami i … cały czas to robię.

Poznawanie siebie to piękna, choć czasami i wyboista droga. Czasem było to przyjemne, czasem bolesne i trudne doświadczenie, ale zawsze ważne i potrzebne, bym mogła żyć, tak, jak tego pragnę i być tym, kim chcę być. W tych poszukiwaniach siebie dotarłam nawet na warsztat „Big Mind – Big Heart” z Ś.P. buddystką Małgorzatą Braunek i na kilka medytacji Zen (tak na marginesie doświadczenie bezcenne!). Po nagłej utracie pracy zdecydowałam się na psychoterapię, żeby szybciej zebrać się do tzw. przysłowiowej „kupy”, ale też po to, by lepiej przyjrzeć się sobie, jak funkcjonuję w ogóle i co chcę dalej ze swoim życiem zrobić. To był ważny dla mnie czas, bardzo potrzebny, choć niełatwy. Dziś śmiało mogę jednak powiedzieć, że niczego nie żałuję i że nigdy nie zawiodłam się na tzw. rozwoju osobistym, jakkolwiek banalnie to brzmi.

Uświadomiłam też sobie, że to, co dziś najbardziej pragnę robić, to pomagać innym osobom poprzez coaching, aby mogły szybciej dochodzić do tego, co je blokuje, nauczyć się wzmacniać siebie i w efekcie ruszyć do przodu, by spełniać swoje cele i żyć na swoich warunkach. Decyzja o byciu coachem dojrzewała we mnie wiele lat. Dla mnie coaching jest bardzo wyjątkowym spotkaniem. To specyficzna forma spotkania się dwóch osób oparta na zaufaniu. To, co istotne w tym procesie, to stworzenie warunków do konstruktywnego i pozytywnego spojrzenia na siebie, z pewnego dystansu, oddalenia, czasem odmienny niż do tej pory. To właśnie mój drugi, wewnętrzny świat. Podróżuję zatem w tym świecie od siebie do drugiej osoby i przez jakiś czas towarzyszę im w ich własnej drodze, jeśli tego zapragną.

Ta podróż, jak każda inna, ma swoje wspaniałe, niezapomniane krajobrazy i momenty, które zapadają głęboko w pamięć. Podczas tych spotkań po prostu jestem, słucham i czuję oraz zadaję pytania. Moim celem jest nie przeszkadzać tej drugiej osobie, nie zakłócać jej procesu budowania samoświadomości, towarzyszyć jej w pełni i świadomie, czasem wspierać nowe spojrzenie na siebie, pokazywać tło i sytuację, w której pozostaje, cel, ku któremu dąży. Pomagam odkryć im, co jest dla nich naprawdę ważne, a od czego się bardzo często oddalili. Uważam, że każdy z nas jest elementem systemu, większego i silniejszego niż on sam – systemu rodzinnego, kultury organizacji, klimatu zespołu czy kultury. Coaching pomaga przyjrzeć się konkretnej sytuacji, swojemu życiu z lotu ptaka i odkryć pewne elementy, których nie jesteśmy w stanie dostrzec z bliska, pomaga zdystansować się lub wejść na głębszy poziom i wyjąć coś z podświadomości.

Coaching pomaga spojrzeć na siebie z innej perspektywy i … stosunkowo szybko znaleźć rozwiązanie, z poszanowaniem siebie i własnych wartości.